lunedì 29 ottobre 2012

SA BOXI

Notesta in pratza mia
cun su lugori dei is isteddus
apu intendiu in zunkinia
de su silenziu is fueddus.


Cun su lamentu de sa zonca
in sa notti scurigada,
benida m'est a conca
una boxi Trotoxada.


Una boxi conoxida
de scelu provenienti,
in s'istintu fu nodida
e in su coru permanenti.


Sa zonca ddui torrada
e su cuccu arraspondiada
sa boxi soffocada
de atesu suncurriada.



Poite non dd'ascutasa
sa boxi mia scannida,
no funti cosas futasa
ma po spreviu est arricida.


Tra sa matta de sa figu
e cussa de sa prama,
in mesu a cussu oprigu
intendia sa boxi e mama.


Mama ite mi narada
in sa notti lugorida
medas tempus dda separada
da candu fu partida.


Cun totu is fillus ki apu tentu,
nemus mi onorada,
no posseinti sentimentu
ki in sa vida dd'avvalorada.


Ognunu teni cosa
ki de un ateru separada
est arti bellicosa
ki subitu s'imparada.


Cali tortu est istau subiu
po no si torrai su fueddu?
Custu ancora no ddu sciu,
depid'essi tortu nieddu.


Calli tortu sbragungiu
de no si torrai saludu?
In domu nosta mai s'est biu
ki in s'atopu abarra mudu.


Candu in sa cuscientia
naxit su talentu
rikiedit ubbidientia
in su cumportamentu.


Sa cuscientia est meri
de d-onnya sentimentu
ognunu est in doveri
de unu giustu portamentu.”





E'st s'anima ki fueddada
in su coru de sa notti,
in pratza mia s'arrebada
cramonendi cun sa motti.



Antonio Giuseppe Abis
Gonnostramatza, 28 luglio 2012